Spór dotyczący bezumownego korzystania z kapitału w dalszym ciągu trwa. Sprawę ma rozstrzygnąć ostatecznie Izba Cywilna Sądu Najwyższego, natomiast publikacja uchwały III CZP 11/21 została przełożona. W jednej ze spraw frankowych udało się dotrzeć do uzasadnienia zapadłego wyroku przed Sądem Okręgowym w Katowicach, w którym został poruszony temat bezumownego korzystania z kapitału.
Znowu korzystnie dla Frankowiczów
Katowicki sąd po rozpoznaniu sprawy wskazał, że w polskim systemie prawnym brak jakiegokolwiek przepisu mogącego stanowić podstawę prawną przedmiotowego roszczenia, w szczególności nie jest nim art. 405 k.c. w związku z art 410 k.c. Z przywołanych przepisów wynika bowiem obowiązek zwrotu nienależnego świadczenia, zaś świadczeniem banku w okolicznościach rozpoznawanej sprawy była wyłącznie wypłata kapitału. Zatem umożliwienie kredytobiorcy bezumownego korzystania z kapitału nie jest świadczeniem banku, ale stanem faktycznym, który wynika z nienależnego świadczenia – czytamy w uzasadnieniu.
Sądy okręgowe w Białymstoku, Bielsku-Białej i Warszawie już wcześniej orzekały w takich sprawach i za każdym razem oddalały roszczenia banków.
W ocenie radcy prawnego Wojciecha Bochenka z Kancelarii Bochenek i Wspólnicy pozywanie kredytobiorców w zakresie korzystania z kapitału to działanie zachowawcze, mające na celu wystraszenie kredytobiorcy i usiłowanie wywarcia wpływu na sąd. Na szczęście sądy nie dają się złapać na tego typu zabiegi prawne i nie uwzględniają zgłoszonych w ten sposób roszczeń. W szczególności dotyczących bezumownego korzystania z kapitału, nieznajdującego oparcia w obowiązujących przepisach prawa. Sam sposób ich zgłoszenia może budzić prawne wątpliwości – komentuje mec. Bochenek.
Wniosek Rzecznika Finansowego
Dnia 10 czerwca br. Rzecznik Finansowy wniósł do Sądu Okręgowego wniosek dotyczący skierowania do rozstrzygnięcia przez TSUE niejasności związanych z korzystaniem z kapitału w sprawach frankowych. Sprawa dotyczy Państwa Dziubaków, którzy zostali pozwani przez Raiffeisen Bank International AG.
Po szczegółowej analizie tej sprawy uznałem, że wniesienie do sądu wniosku o zadanie pytania prejudycjalnego Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest celowe z punktu widzenia ochrony interesu klientów w przedmiotowej sprawie – mówi dr hab. Mariusz Golecki, prof. ucz., Rzecznik Finansowy
W ocenie Rzecznika Finansowego roszczenia banku stoją w sprzeczności z celami Dyrektywy 93/13. Takie stanowisko zostało wyrażone już przez RF niejednokrotnie i w dalszym ciągu pozostaje ono niezmienne.
Zachęcamy do lektury poniższych wpisów na stronach Rp.pl oraz rf.gov.pl