Po ostatnich, korzystnych dla Frankowiczów wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, kolejni Kredytobiorcy ruszyli do sądu walczyć o sprawiedliwość. Nie ulega jednak wątpliwościom fakt, że grono Frankowiczów zrezygnowało z dochodzenia swoich praw przed wymiarem sprawiedliwości i zdecydowało się na podpisanie ugody z bankiem. Okazuje się, że niektórzy żałują swojej decyzji i próbują podważyć zawarte ugody.
Frankowicze podważają zawarte ugody
Z doniesień portalu onet.pl wynika, że grono Frankowiczów próbuje podważyć ugodę, którą zawarli z bankiem w sprawie kredytu CHF. Co istotne, Kredytobiorcy zgłaszają głównie zastrzeżenia dotyczące możliwości złożenia reklamacji.
Warto przypomnieć, że ugody oparte na koncepcji szefa KNF opierają się na idei przeliczenia kredytu frankowego na złoty, tak jakby był on udzielony pierwotnie w polskiej walucie. Oznacza to, że wszystkie raty i saldo zadłużenia są przeliczane tak, jakby kredyt był udzielony w złotych. Taki zabieg pozwala zredukować ryzyko kursowe oraz zmniejszyć wartość zadłużenia wyrażonego w złotych. Po dokonaniu konwersji Klient spłaca raty w polskiej walucie z oprocentowaniem (może to być oprocentowanie stałe lub zmienne) oraz ma możliwość wcześniejszej spłaty pozostałego kapitału w celu zamknięcia kredytu.
Jednak po przeliczeniu na złote, raty w ramach ugody frankowej często będą wyższe niż przed tą operacją, głównie z powodu wysokich stóp procentowych w Polsce. To właśnie ten czynnik, w połączeniu z dużymi korzyściami finansowymi wynikającymi z unieważnienia umowy, może być powodem, dla którego niektórzy byli Kredytobiorcy CHF podejmują próby kwestionowania ugody.
Aktualną sytuację Frankowiczów, którzy zdecydowali się na podpisanie ugody z bankiem komentuje Radca Prawny Wojciech Bochenek z Bochenek i Wspólnicy Kancelaria Radców Prawnych sp.k, mówiąc, że:
Obserwujemy, że niektórzy Frankowicze zastanawiają się nad zakwestionowaniem ugody z bankami. Dotyczy to głównie tych, którzy zawierali porozumienia na początku ich oferowania, gdy stopy procentowe w Polsce były niższe, później wzrosły i rata niektórych z nich mogła się prawie podwoić.
Według Radcy Prawnego najważniejsze argumenty po stronie Kredytobiorców mogą dotyczyć obowiązków informacyjnych. Dodaje, że banki dostarczają dość szczegółowych informacji Kredytobiorcom dotyczących skutków zawarcia ugody i prezentują korzyści, jakie mogą one przynieść. Jednak są znacznie bardziej oszczędne w informowaniu o konsekwencjach związanych ze wszczęciem postępowania sądowego. W szczególności brakuje rzetelnego i dokładnego przedstawienia porównania sytuacji prawnej i ekonomicznej Kredytobiorcy w przypadku ugody oraz w przypadku rozpoczęcia drogi sądowej.
Czy banki próbują obejść obowiązek informacyjny?
Adwokaci reprezentujący Kredytobiorców frankowych argumentują, że TSUE w swoich wyrokach dotyczących spraw z udziałem Konsumentów przypisuje ogromne znaczenie obowiązkom informacyjnym, które spoczywają na bankach.
Wojciech Bochenek ocenia, że jest to „duże pole do argumentacji, choć trudno przewidzieć, jak sądy mogą rozstrzygać takie próby podważania ugód. Sporo zależy od tego, jak banki informowały Klientów, czy przedstawiły pełny obraz skutków obu rozwiązań, czy pokazały ich porównanie, tak aby Klient mógł odpowiednio ocenić konsekwencje dla swojej sytuacji majątkowej oraz prawnej”.
Warto podkreślić, że aby zawrzeć skuteczną ugodę z bankiem, konieczne jest klarowne przekazanie informacji dotyczących wadliwości umowy kredytowej oraz praw konsumenta. Bank ma obowiązek w sposób zrozumiały poinformować Klienta o istnieniu wad prawnych umowy, które prowadzą do jej nieważności. Co więcej, jak twierdzą prawnicy, Konsument powinien otrzymać informacje na temat sposobu rozliczeń z bankiem w przypadku unieważnienia umowy kredytowej, aby mógł porównać te dane z korzyściami wynikającymi z ugody. W przypadku zawarcia ugody, Klienci powinni być poinformowani o szacowanych, całkowitych kosztach „nowego” kredytu (po przeliczeniu na złote) oraz o możliwości nieograniczonej zmiany oprocentowania w trakcie trwania umowy.