Osoba, która rozważa podpisanie umowy kredytowej, powinna być niezwykle ostrożna. Niestety, kredyty i pożyczki to niebezpieczne produkty finansowe, a nieuwaga przy zawieraniu umowy może prowadzić do poważnych konsekwencji. Doświadczyli tego między innymi kredytobiorcy, którzy zaciągnęli kredyt indeksowany lub denominowany do franka szwajcarskiego, który od lat walczą o swoje prawa. Dzisiaj dołączają do nich konsumenci, którzy spłacili lub spłacają kredyty gotówkowe. Na szczęście ustawodawca przewidział szereg narzędzi, które pozwalają kredytobiorcom bronić się przed nieuczciwymi praktykami banków. Jednym z nich jest sankcja kredytu darmowego. W jaki sposób działa to rozwiązanie? Co powinni wiedzieć konsumenci?
Czym jest SANKCJA KREDYTU DARMOWEGO?
Sankcja kredytu darmowego to mechanizmem, który ma na celu ukaranie kredytodawcy poprzez nałożenie na niego sankcji kredytu darmowego w przypadku niewłaściwego przygotowania umowy kredytu konsumenckiego. Oznacza to, że umowa kredytowa zawiera zapisy niezgodne z Ustawą o kredycie konsumenckim z maja 2011 roku, które mogą wywoływać negatywne konsekwencje dla kredytobiorcy. W takiej sytuacji ma on prawo do zwrotu jedynie pożyczonej kwoty, bez dodatkowych opłat, takich jak odsetki, prowizje czy marże.
Jakie naruszenia może zawierać umowa kredytowa?
Ustawa o kredycie konsumenckim precyzyjnie określa zarówno obowiązki kredytodawcy wobec konsumenta, jak i obowiązkowe elementy, które powinna zawierać umowa kredytowa. Sankcja kredytu darmowego dotyczy tych konsumentów, których umowa kredytowa zawiera jedno z naruszeń kredytodawcy określających:
- formę umowy o kredyt konsumencki (art. 29 ust. 1);
- treść dokumentu umowy o kredyt konsumencki (art. 30 ust. 1 pkt 1–8, 10, 11, 14–17);
- treść dokumentu umowy o kredyt wiązany lub kredyt w formie odroczonej płatności (art. 31);
- treść dokumentu umowy o kredyt w rachunku konsumenta, gdy kredyt ten podlega spłacie na żądanie lub w terminie do trzech miesięcy (art. 32);
- treść mowy o kredyt konsumencki przewidującej odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty w przypadku gdy konsument jest w zwłoce w związku ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt (art. 33);
- wysokość opłat pobieranych od konsumenta w związku z opóźnieniem w spłacie kredytu (art. 33a);
- limity pozaodsetkowych kosztów kredytu (art. 36a–36c)
Czym jest kredyt konsumencki i co należy przez niego rozumieć?
Kredyt konsumencki to forma finansowania, która obejmuje wszelkie kredyty zaciągnięte na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jest to umowa, na mocy której konsument otrzymuje środki finansowe, przy czym kwota nie może przekroczyć 255 550 zł lub równowartości tej kwoty w innej walucie niż polska złotówka.
W ramach kategorii zobowiązań objętych kredytem konsumenckim, ustawodawca wymienia głównie: kredyty bankowe, pożyczki, umowy o odroczenie terminu spełnienia świadczenia pieniężnego, pod warunkiem, że konsument musi ponieść określone koszty związane z takim odroczeniem, a także kredyty udzielane przez osoby trzecie, gdzie konsument zobowiązuje się do zwrotu spełnionego świadczenia.
Nie należą jednak do kredytów konsumenckich:
- kredyty hipoteczne,
- umowy o świadczenie usług maklerskich, leasing, o ile umowa nie przewiduje zobowiązania leasingobiorcy do nabycia przedmiotu,
- zobowiązania, które nie obejmują oprocentowania i innych kosztów związanych z udzieleniem i spłatą kredytu,
- kredyty wynikające z ugody sądowej oraz ugody w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
- kredyty pracownicze bez oprocentowania oraz odwrócone kredyty hipoteczne
Sankcja kredytu darmowego stanowi znaczące narzędzie ochrony praw konsumentów w przypadku niewłaściwie skonstruowanych umów kredytowych, zapewniając im pewność i bezpieczeństwo w sferze finansowej transakcji. Sprawdź, czy Twój kredyt może być darmowy – skorzystaj z BEZPŁATNEJ analizy.