Dziś rano Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ogłosił werdykt w sprawie C-140/22 dotyczący klientów Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych Bochenek, Ciesielski i Wspólnicy. TSUE stwierdził, że unijna Dyrektywa 93/13 (mówiąca o ochronie praw konsumentów) stoi na przeszkodzie temu, aby Frankowicze byli zobowiązani do złożenia w sądzie oświadczenia o skutkach nieważności umowy. To ważny moment dla kredytobiorców frankowych, ponieważ brak konieczności składania oświadczenia sprawi, że wyroki w sprawach frankowych będą zapadały szybciej. Ponadto TSUE potrzymał swoje stanowisko z 15 czerwca 2023 r. Wtedy w sprawie C-520/21 zapadła decyzja, że bankowi nie należą się żadne dodatkowe roszczenia poza zwrotem udzielonego kapitału.
Przedawnienie roszczeń banków – TSUE C-140/22
Frankowicze oczekiwali, że Trybunał odpowie na cztery pytania zadane przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia. Jednak TSUE nie odniósł się bezpośrednio do zagadnień dotyczących przedawnienia roszczeń banków oraz terminu naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie dla Frankowiczów. Można jednak uznać, że w związku z tym, że konsumenci nie będą zobowiązani do składania oświadczenia o skutkach i konsekwencjach nieważności umowy, to termin ten nie będzie powiązany ze złożeniem wyżej wymienionego dokumentu. Jak więc będzie ustalany termin przedawnienia roszczeń banków? Sprawę komentuje radca prawny Wojciech Bochenek z Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych Bochenek, Ciesielski i Wspólnicy.
Zapewne do decyzji sądów krajowych pozostanie ustalenie chwili, od której rozpocznie się bieg przedawnienia roszczeń. W naszej ocenie należy w tym zakresie posłużyć się odbiciem lustrzanym sytuacji kredytobiorców, tj. przedawnienie roszczeń powinno rozpocząć się w chwili, w której bank dowiedział się o wadliwości umowy lub najwcześniej mógł się o tym dowiedzieć. Taki moment można powiązać z wpisem nieuczciwego warunku umownego do rejestru klauzul niedozwolonych UOKiK lub otrzymaniem wezwania do zapłaty od konsumenta
Więcej informacji na: next.gazeta.pl.