W dniu 12.10.2023 r. zapadł kolejny ważny wyrok TSUE, wpisujący się w prokonsumencką wykładnię przepisów unijnych, konkretnie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U.UE.L.2008.133.66 z dnia 2008.05.22). Trybunał udzielił odpowiedzi na pytanie Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie (w sprawie o sygnaturze akt I C 1900/21) czy konsument albo przedsiębiorca na którego konsument przelał swoje uprawnienia wynikające z dyrektywy mogą żądać od kredytodawcy egzemplarza umowy (jak również regulaminów stanowiących część umowy), oraz informacji dotyczącej spłaty kredytu, które są niezbędne do zweryfikowania prawidłowości obliczenia środków wypłaconych konsumentowi z tytułu zwrotu proporcjonalnej części całkowitych kosztów kredytu w związku z jego wcześniejszą spłatą oraz niezbędnych do wytoczenia powództwa o ewentualny zwrot wyżej wymienionych kwot?
Sprawa TSUE C-326/22
Sąd krajowy w uzasadnieniu swojego pytania wskazywał na konieczność pozyskania takich dokumentów niezbędnych do ustalenia wysokości i zasadności swoich potencjalnych roszczeń względem kredytodawców. Bez nich konsument naraża się na błędne ustalenie wysokości swoich roszczeń, co w konsekwencji może doprowadzić do obciążenia go kosztami procesu w przypadku przegranej, bądź do przedawnienia części roszczeń, gdyby okazało się, że zgłoszone żądania są w zaniżonej wysokości.
TSUE nie miał wątpliwości, że konsument bądź przedsiębiorca, na którego scedowano uprawnienia z dyrektywy, mogą skutecznie żądać od kredytodawcy dokumentów umożliwiających ustalenie wysokości przysługujących im roszczeń, a żądania te mają oparcie w przepisach dyrektywy z uwzględnieniem zasady skuteczności prawa Unii Europejskiej.
Co dzisiejszy wyrok oznacza dla milionów konsumentów/kredytobiorców?
W mojej ocenie to potwierdzenie konieczności ochrony konsumenta jako słabszej strony w relacji z kredytodawcą-przedsiębiorcą, który dysponuje zdecydowanie większymi możliwościami w zakresie gromadzenia i przechowywania dokumentów mogących posłużyć konsumentowi do obrony swoich praw, nawet jeżeli dokumenty te mogłyby być wykorzystane jako dowód w sprawie sądowej na niekorzyść kredytodawcy.
Szczegółowe informacje znajdą Państwo na stronie curia.europa.eu