Po czerwcowym wyroku TSUE C-520/21 banki coraz aktywniej proponowały zawarcie ugód kredytowych o pozornie korzystnych warunkach dla kredytobiorców. Kampania medialna Związku Banków Polskich nadal zachęca do rozwiązania sporów związanych z kredytami poprzez ugody. Propozycje ugód często nie są zbyt korzystne dla klientów, którzy mogą uzyskać znacznie lepsze warunki, wybierając drogę sądową. Już teraz część kredytobiorców próbuje podważyć podpisane ugody z bankiem.
Na czym polega ugoda frankowa?
Propozycje ugodowe przeważnie polegają na przekształceniu kredytu frankowego na kredyt w złotówkach, na warunkach jakie byłyby dla kredytobiorców dostępne, gdyby zdecydowali się przed laty na kredyt złotowy.
Inne ugody frankowe obejmują zmniejszenie pozostałego do spłaty salda kredytu poprzez przeliczenie salda w walucie helweckiej na złotówki przy ustalonym kursie, a następnie kontynuowanie umowy jako kredytu w złotówkach. W tym przypadku kredytobiorca zrzeka się spłaconych już kwot, które byłyby należne na mocy oryginalnej umowy kredytowej do czasu zawarcia ugody.
Tak więc zawarcie z bankiem ugody jest jednoznaczne ze zrzeczeniem się przez kredytobiorców jakichkolwiek dalszych roszczeń względem banków w przyszłości.
Frankowicze – Ugoda CHF vs pozew
O ile warunki ugody mogą być korzystniejsze w przypadku kredytów zaciągniętych na mniejsze kwoty tak w przypadku kredytów hipotecznych korzyści z sądowego stwierdzenia nieważności są nieporównywalne. Ugody z bankami nie będą opłacalne dla osób, które już dokonały dużych nadpłat na kapitale kredytu. W takich przypadkach nadpłaty te stanowią dodatkową wartość, którą kredytobiorcy by stracili, wybierając ugody.
Jak wskazuje Radca prawny Wojciech Bochenek, dokumentacja ugodowa przygotowywana przez banki może być bardzo obszerna, sięgając nawet kilkudziesięciu stron. Banki często starają się przedstawić te ugody w jak najbardziej korzystnym świetle, przygotowując broszury informacyjne, które koncentrują się na zaletach ugody dla kredytobiorców. Te broszury zazwyczaj podkreślają, co kredytobiorcy mogą zyskać, decydując się na zawarcie ugody, oraz jakie ustępstwa banku są dostępne
Niestety w takich informatorach nie znajdziemy adnotacji o przysługującej kredytobiorcy możliwości skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego oraz skutków zarówno prawnych, jak i finansowych wyroków jakie mogą zapaść w procesie. W mojej ocenie kredytobiorca może podjąć świadomą decyzję, posiadając tabelaryczne zestawienie obrazujące skutki prawne i finansowe każdego z proponowanych rozwiązań, tj. ugody oraz drogi sądowej z rozbiciem na wyrok stwierdzający nieważność oraz tzw. odfrankowienie.
Jak dodaje mec. Bochenek, w sytuacji, gdy ugoda zakłada zmianę kredytu indeksowanego/denominowanego w walucie CHF z oprocentowaniem opartym na parametrze Saron (wcześniej Libor) na kredyt złotowy z oprocentowaniem opartym na parametrze Wibor, bank jest zobowiązany dokładnie wyjaśnić ryzyko związane z klauzulą zamiennego oprocentowania. W przypadku możliwości wyboru opcji oprocentowania okresowo stałego, bank musi dostarczyć jasne kryteria dotyczące ustalania oprocentowania na przyszłe okresy trwania umowy. Nieuwzględnienie takich informacji prostym i zrozumiałym językiem może być interpretowane jako naruszenie obowiązku informacyjnego, który ciąży na bankach.
Ugoda frankowa czy sąd – co częściej wybierają Frankowicze?
Według danych Związku Banków Polskich, do tej pory zawarto łącznie zawarto 70 tys. ugód, jednak spraw frankowych w sądach jest już ponad 100 tys. i ta liczba ciągle rośnie.
W ostatnich miesiącach zaobserwowaliśmy w kancelarii zwiększone zainteresowanie naszą usługą zarówno klientów, którzy po raz pierwszy zaczęli interesować się zagadnieniem swojej umowy kredytowej, jak i tych, którzy zakwestionowali treść zapisów umownych i otrzymali od banku propozycję ugodowego zakończenia sprawy.
Prawnicy również zgłaszają, że niektórzy kredytobiorcy, którzy wcześniej zawarli ugody z bankiem, próbują je unieważnić, szukając pomocy w kancelariach prawnych. Jednak obecnie trudno jest ocenić, jakie mogą być szanse na rozpoczęcie procesu mającego na celu unieważnienie ugody frankowej. Jak wskazuje mec. Bochenek, to wymaga dokładnej analizy okoliczności faktycznych związanych z zawarciem ugody oraz sprawdzenia, czy bank wypełnił swoje obowiązki informacyjne wobec konsumenta.
Więcej informacji na Prawo.pl