Zgodnie z treścią art. 3851 §1 kodeksu cywilnego, przez postanowienie niedozwolone należy rozumieć postanowienie umowne, które nie było indywidualnie uzgodnione z konsumentem, a postanowienie to kształtuje prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając ich interesy.  Uznanie postanowienia za niedozwolone powoduje, iż zakwestionowane postanowienie staje się bezskuteczne dla stron umowy kredytowej, przy jednoczesnym związaniu treścią umowy w pozostałym zakresie. W sprawach kredytów waloryzowanych/indeksowanych do waluty obcej, będzie to oznaczało, iż mechanizm pozwalający Bankowi na dokonywanie przeliczeń kapitału i rat po kursie waluty obcej, do której kredyt jest waloryzowanych/indeksowanych przestaje wiązać strony umowy, przy jednoczesnym związaniu pozostałymi postanowieniami umownymi.