W czwartek, 21 września TSUE orzekł w ważnej sprawie dla kredytobiorców posiadających kredyty CHF. Chociaż sprawa dotyczyła klientów, którzy zaciągnęli kredyt w mBanku, wyrok Trybunału wpłynie korzystnie na sytuację wszystkich Frankowiczów.
Czego dotyczyła sprawa C-139/22?
Małżeństwo kredytobiorców w 2009 roku podpisało umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. Co istotne dla sprawy, w tamtym okresie żona była pracownikiem mBanku. Kobiecie, przedstawiono historyczny wykres zmian wartości franka oraz symulacją pokazującą zmiany w kwotach rat wynikających z ewentualnego umocnienia się szwajcarskiej waluty. Co więcej, mąż, który skierował do banku wniosek o kredyt, nie był obecny podczas rozmowy. Małżonkowie podpisali oświadczenie, że mają świadomość ryzyka wynikającego z zawarcia umowy kredytowej w obcej walucie. W 2020 r. kredytobiorcy pozwali mBank i zażądali stwierdzenia nieważności umowy kredytowej.
Sędzia Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie czy w przypadku, kiedy w treści umowy kredytu CHF widnieją zapisy, które są analogiczne z zapisami w rejestrze klauzul niedozwolonych, sąd ma obowiązek analizować ten zapis, czy może on być od razu uznany za nieważny. TSUE orzekł, że w myśl przepisów dyrektywy 93/13 istnieje możliwość, aby taki warunek został uznany za nieważny.
Orzeczenie Trybunał komentuje Radca Prawny Wojciech Bochenek mówiąc, że:
Takie rozstrzygnięcie powinno wpłynąć na przyspieszenie toczących się postępowań, gdyż sądy nie będą musiały każdorazowo oceniać przesłanek abuzywności, a jedynie dokonać analizy treści już wpisanych do rejestru klauzul.
Dyrektywa 93/13 chroni konsumentów przed nieuczciwymi przedsiębiorcami
Drugie pytanie dotyczyło możliwości realizacji umowy zawierającej zarówno dozwolone jak i niedozwolone warunki. Trybunał podkreślił, że dodanie do umowy dwóch różnych warunków dotyczących wykonania tego samego obowiązku przez konsumenta, z których jeden jest nieuczciwy, a drugi zgodny z prawem, umożliwia przedsiębiorcy wykorzystywanie niezrozumienia konsumenta w celu zmuszenia go do spełnienia obowiązku zgodnie z nieuczciwym warunkiem. TSUE zaznaczył, że taki mechanizm umowny może być uznany za nieuczciwy. Co więcej, sąd dodał, że w przypadku, gdyby taki warunek nie został zakwalifikowany jako niezgodny z prawem, mógłby zagrozić długotrwałej realizacji celu dyrektywy 93/13 mówiącej o zakazie stosowania nieuczciwych warunków w umowach zawieranych przed przedsiębiorców z konsumentami.
Obowiązek informacyjny taki sam wobec wszystkich kredytobiorców
Warszawski sąd zapytał także o obowiązek informacyjny jaki spoczywa na bankach względem kredytobiorców. TSUE podkreślił, że bank ma taki sam obowiązek informacyjny wobec wszystkich kredytobiorców, bez względu na cechy i doświadczenie kredytobiorcy oraz na fakt, czy jest on pracownikiem instytucji finansowej czy nie.
Więcej informacji: www.next.gazeta.pl